พระพุทธเจ้าทุกพระองค์และพระอรหันต์ทั้งปวงทรงพระชนม์ชีพและมีชีวิตนิรันตร์บนพระนิพพาน All the Buddhas and Arahantas remain eternally alive in the Nippana

เว้ปไซต์เผยแพร่คำสอนและธรรมปฏิบัติตามแนว "พุทธสายตรง" 

พระพุทธชินสีห์ (พระพุทธทีปังกร)

พระพุทธชินราช (พระพุทธเจ้าองค์ปฐม พระพุทธสิขีที่ 1)

พระศรีศาสดา (พระพุทธโคดม)

[หน้าแรก]   [เกี่ยวกับเรา]   [บทความธรรมะ]   [ธรรมเทศนา]  [วิดีโอการปฏิบัติ]   [ถาม-ตอบปัญหาธรรมะ]

พระพุทธองค์และพระอรหันต์ทั้งหลายยังทรงพระชนม์ชีพและดำรงชีวิตนิรันดร์บนพระนิพพาน  ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบจนสามารถยกสภาวะจิตขึ้นสู่ระดับสูง ย่อมสามารถสัมผัสและสื่อสารกับพระพุทธองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้า พระอรหันต์ ปู่ฤษี 108 พระโพธิสัตว์ พระพรหม องค์เทพเทวาได้โดยตรง

่

บทความใหม่

อาจารย์ใหญ่-อุทิศกายไว้ ให้เป็นครู

โดย ศาสตราจารย์ ดร.ชัยงค์ พรหมวงศ์

                 “หมื่นตำรามิอาจเปรียบเทียบหนึ่งร่าง  หนึ่งชีพสร้างคุณค่ามหาศาล แม้แตกดับล่วงลับไปตามกาล    กายช่วยสานการแพทย์ให้ก้าวไกล" (คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์)    

              กลอนข้างตันเป็นส่วนนำของบทความ “อาจารย์ใหญ่” ของอาจารย์ ดร. กรกมล เหมทานนท์ ครูชำนาญการพิเศษ โรงเรียนอนุบาลวัดนางใน สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอ่างทอง ผู้เขียนอ่านแล้วประทับใจในกุศลจิตของอาจารย์ ดร. กรกมลฯ  ที่จะอุทิศร่างกายเพื่อให้เป็นครูของนิสิตนักศึกษาแพทย์ของคณะแพทยศาสตร์และคณะทันตแพทย์ ในเครือขายของศริรืราชพยาบาล แม้ว่าจะไม่มีโอกาสอุทิศร่างกายเพราะอยู่นอกเขตรับ แต่ก็สมปรารถนาเมื่อโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ (รังสิต) ได้รับร่างกายไว้ ยังความปลื้มปีติแก่อาจารย์ ดร.กรกมล เหมทานนท์ เป็นอย่างยิ่ง

             อานิสงค์แห่งการมอบร่างกายเพื่อเป็นแหล่งความรู้มี ๕  ประการ

             ประการแรก การให้ความรู้เป็นการให้ที่ยิ่งใหญ่ ไม่มีใดเทียบ"ธรรมทาน" ร่างกายที่บุคคลสละความยึดมั่นในตัว (ร่าง) ของตน และมอบให้เป็นประโยชน์ต่อการศึกษาถือว่า เป็นการให้ธรรมทาน

             ประการที่สอง เซลล์ของสิ่งมีชีวิตจะมีวิญญาณครอง แม้ตายไปแล้ววิญญาณก็ยังตามติดเนื้อหนังที่เซลล์ของเขาติดอยู่ และ จะผละไปอย่างโกรธแค้น ขุ่นเคืองจนกว่าร่างจะถูกเผา ร่างกายมนุษย์มีเซลล์จำนวน 60 ล้านๆ เซลล์จึงมีวิญญาณครองกว่า 60 ล้าน ล้านชีวิต การมอบร่างกายให้เป็นอาจารย์ใหญ่จะทำให้วิญญาณน้อยใหญ่ที่ครองเซลล์ได้รับพลังชีวิตคือ พลังบุญ เพื่อขับเคลื่อนพวกเขาให้ไปสู่ภพภูมิที่ สูงขึ้น ผ่านพ้นสภาวะบีบคั้นที่ยากจะทน (ทุกข์) ในโลกของโอปปาติกะที่ต้องเฝ้าเรือนร่างของตนจนกว่าจะได้รับการฌาปนกิจ พระจึงแนะนำให้ขออโหสิกรรมเนื้อ ปลา ไก่ หมู กุ้ง ปู ฯลฯ ที่เป็นอาหารและถวายแด่พระพุทธองค์ก่อนที่จะรับประทาน 

             ประการที่สาม ความสำเร็จจากการได้อุทิศร่างกายเป็นอาจารย์ใหญ่ จะยังความปลื้มปีติให้เกิดแก่ผู้ให้อย่างมหาศาล และจะเป็นต้นทุนที่จะหนุนให้ประสบความสำเร็จในการปฏิบัติธรรมตั้งแต่สมถกัมมัฏฐานจนถึงวิปัสสนากัมมัฏฐาน และน้อมนำจิตให้หันเข้าสู่ทางด่วน (คือ "ทางสายเอก" เพราะเป็นเพียงสายเดียวที่จะไปสู่ความหลุดพ้นจากการเวียนวายตายเกิด) ที่จะนำไปสู่อวกาศของจักรวาลคือพระนิพพาน

             ประการที่สี่ ญาติมิตรและผู้อยู่รอบข้างย่อมอนุโมทนาและได้รับบุญไปด้วย จะเป็นตัวอย่างสำหรับการประพฤติปฏิบัติตามในการที่จะไม่ "ติดตัว" คือหลงใหลในความงามความหล่อของตนเหมือนติดหนังติดละคร เพราะสุดท้ายก็จะได้พบเห็นจุดจบเดียวกันคือร่างกายที่เน่าเปื่อยผุพัง ไม่สามารถดำรงอยู่นิรันดร

             ประการสุดท้าย พิธีพระราชทานเพลิงศพที่นิสิตนักศึกษาจัดทำบุญ อุทิศส่วนกุศลไปให้ จะเป็นแหล่งบุญก้อนใหญ่ที่จะช่วยขับเคลื่อนวิญญาณ (ตะนะ=ตน )ของอาจารย์ใหญ่ไปสู่สุคติ เมื่อหลุดพ้นไปสู่พระนิพพาน ใจและกายนำไปไม่ได้ แต่ "ตะนะ" ที่เรียกกันว่า "วิญญาณ" เท่านั้นที่จะดำรงอยู่ในอายตนะนิพพานได้โดยไม่แปรปรวน ไม่กำเริบ ไม่แตกดับ มีความจีรัง ดังพระพุทธวจนะที่ได้ตรัสไว้

             ดังนั้น การมอบร่างกายให้ทำหน้าที่เป็นครูผู้ไร้ชีวิต แก่นิสิตนักศึกษาจึงเป็นบุญกุศลอย่างยิ่ง

             ผู้เขียนเห็นว่า บทความเรื่อง "อาจารย์ใหญ่" ของ ดร.กรกมล เหมทานนท์ จะทำให้ท่านผู้อาจได้ข้อคิดที่ดี และอนุโมทนาบุญกับกุศลจิตของอาจารย์ ดร.กรกมล เหมทานนท์ จึงขอนำเสนอ ณ ที่นี้

                ขออัญเชิญพระบารมีแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระพุทธชินราช (พระพุทธเจ้าองค์ปฐม) พระพุทธทีปังกร และพระพุทธโคดมและพระพุทธเจ้าทั้งหลาย และพระผู้เป็นเจ้าแห่งชาวคริสเตียนและชาวมุสลิมประทานความคุ้มครองแก่พวกเราทั้งหลายให้ผ่านอุทกภัยใหญ่หลวง โดยทั่วกัน

โปรดคลิ้กเพื่ออ่านบทความของ อาจารย์ ดร.กรกมล เหมทานนท์  

ขอเชิญชมสารคดีชุด "กบในกะลา" ชุดรายการ "อาจารย์ใหญ่ ครูผู้ไร้ชีวิต" 

ดำเนินรายการโดย คุณดวงธิดา นครสันติภาพ และคุณประธาน อิงคนินันท์ 

โปรดคลิกที่ภาพเพื่อชมวิดีโอรายการ กบในกะลา" ชุดรายการ "อาจารย์ใหญ่ ครูผู้ไร้ชีวิต" 

บทความใหม่

แม้จะมีกรรมทำให้เกิดเป็นสุนัข แต่ก็ยังมีใจรักในการปฏิบัติธรรม

จาก Forward Mail

ได้รับ Forward Mail  จากอาจารย์เชาวนี คล้าค เกี่ยวกับสุนัขตัวหนึ่งที่ญี่ปุ่น อ่านแล้วประทับใจว่า แม้จะมีกรรมทำให้เกิดเป็นสุนัข ก็ยังมีใจรักในการปฏิบัติธรรม จึงขอนำถ่ายทอดให้ชื่นชมโดยทั่วหน้ากัน

ณ วัดพุทธศาสนานิกายเซน ภาคใต้ ญี่ปุ่น มีสุนัขพันธุ์ชิวาวาตัวหนึ่ง “ซาบซึ้งรสพระธรรม” มาก ถึงขั้นนั่งสวดมนต์ ก่อนกินอาหารเช้าและเย็น 

หมาน้อยไม่ธรรมดาตัวนี้ ชื่อ “โคนัน” อายุขวบครึ่ง ขนสีดำ-ขาว
วัตรปฏิบัติคือเคียงข้างพระภิกษุ โยเออิ โยชิคูนิ เจ้านายผู้อุปถัมภ์ ที่วัดชูริ คันนันโดะ เมืองนะฮะ จังหวัดโอกินาวา
สวดมนต์เช้าสวดมนต์เย็นประจำทุกวัน เจ้าโคนันจะนั่งตัวตรงบนสองขาหลัง
ส่วนสองขาหน้ายกขึ้น อุ้งเท้าป้อมปุ้มปุ้ยประกบกัน “พนมมือ” ไหว้อย่างน่ารัก เบื้องหน้าโต๊ะหมู่บูชาพระประธานในโบสถ์ ท่าทางน่ารักน่าเอ็นดู
หมาน้อยโคนันใช้เวลาแค่ 2-3 วัน เรียนรู้กรรมวิธีปฏิบัติศาสนกิจดังกล่าว 

ปัจจุบันสุนัขโคนัน กลายเป็น “ทอล์ก ออฟ เดอะ ทาวน์” ร่ำลือกล่าวขวัญถึงอัจฉริยะของโคแนน กันทั่วบ้านทั่วเมือง
“ข่าวสารผ่านสื่อ บอกเล่าปากต่อปาก ช่วยดึงดูดนักท่องเที่ยวและนักใฝ่ธรรมะเข้าวัดเพิ่มขึ้นเยอะเลย”

พระโยอิ โยชิคูนิ เจ้าอาวาสวัดเซนชูริ-คันนันโดะ กล่าวว่า "ทุกวันเวลาพระเริ่มสวดในโบสถ์ เจ้าโคนันจะเข้ามานั่งด้วย จ้องมองพระพุทธรูปในวัด พร้อมกับทำท่ายืนด้วยขาหลัง ส่วนขาหน้าทั้งสองขาจะยกขึ้นมาประกบกันเหมือนเวลาคนเราพนมมือสวดมนต์ เรียกเสียงฮือฮาจากบรรดาญาติโยมที่มาพบเห็นและบอกกันไปปากต่อปาก" จนปัจจุบันมีทั้งชาวบ้านและนักท่องเที่ยวแห่มาพิสูจน์ด้วยตาตัวเองว่า โคนัน สวดมนต์ได้จริงหรือไม่

"ทุกวันนี้สถิติคนที่มาที่วัดเพิ่มขึ้น มากกว่าในอดีตถึง 30% โคนันใช้เวลาเรียนรู้หัดทำท่าสวดมนต์ได้ภายใน 2-3 วันเท่านั้นเอง อาตมาคิดว่ามันทำแบบนี้เพราะเห็นอาตมาทำทุกวันเลยอยากทำตามอย่างบ้าง หรือไม่ก็อาจทำเพื่อขอบคุณที่วัดเราคอยดูแลมัน" พระโยอิกล่าว และว่า ขณะนี้กำลังทดลองฝึกให้โคนันนั่งสมาธิ แต่แน่นอนว่าไม่ใช่นั่งขัดสมาธิเหมือนคน เพียงแค่อยากให้มันนั่งนิ่งๆ อยู่เฉยๆ ในช่วงที่พระนั่งทำสมาธิเท่านั้น

ด้านนายคาซูโกะ โอชิโร วัย 71 ปี ชาวบ้านที่มาทำบุญสวดมนต์ที่วัดชูริเป็นประจำ กล่าวว่า สิ่งที่โคนันทำนั้นทั้งขำและทั้งแปลก ถ้ามีใครมานั่งทับที่ประจำของเขา ขณะสวดมนต์เขาก็จะออกอาการหงุดหงิด ในแต่ละสัปดาห์มีคนมาที่วัดเพื่อขอถ่ายรูปคู่กับโคนันจำนวนมาก โดยเฉพาะกลุ่มวัยรุ่น

แววตาบ่งบอกถึงความมุ่งมั่นและตั้งใจ มีความพากเพียรสม่ำเสมอ และมีสัมมาคารวะ

ผมนำมาเป็นรูปประจำตัวเพื่อจะได้เตือนตัวเองอยู่เสมอๆว่า
เกิดเป็นคนต้องขยันหมั่นเพียร ต้องปฏิบัติให้ดีให้ได้
จะได้ไม่อายสุนัขตัวนี้ 

เรื่องนี้อาจจะช่วยเตือนใจ สำหรับผู้ที่ชอบหาเหตุผลในการไม่ทำความเพียร หรือมุ่งมั่นที่จะทำความดี ได้บ้างไม่มากก็น้อย

10 ตุลาคม 2554 เวลา 20.30 น.

Updated: October 11, 2011